لیوان Saidschitzer Bitter Wasser
آب تلخ Zaječická (Saidschitzer Bitter Wasser, Sedlitz Water) یک داروی طبیعی مشهور جهانی با تاریخچه ای غنی است. او که از قرن هفدهم در سراسر جهان متمدن شناخته شده بود، اجازه نداشت آب تلخ Zaječická در هر دایره المعارف چاپی وجود ندارد. نام "Zaječická" نیز به عنوان استاندارد کیفیت و اثر عمل می کرد که بارها از آن تقلید شد.
تقریباً تمام شرکت های داروسازی جهان در گذشته و قرن قبل از گذشته تولید کردند پودرهای سیدلیتز، که اگرچه ربطی به آب Zaječická (یا Sedlecká) نداشت، اما از نام معروف آن استفاده می کرد. بنابراین می‌توان به تاریخچه استفاده از این منبع طبیعی بی‌نظیر نگاه کرد، که هنوز هم می‌توانیم از آن استفاده کنیم.
Saischitzer Bitterwasser
روستای Zaječice u Mostu
قدیمی ترین گزارش های مکتوب در مورد Zaječice مربوط به سال 1413 است. نام روستای Zaječice توسط زبان شناسان از نام محل اقامت "مردم Zaječice" گرفته شده است. در زمان‌های بعدی، زمین حاصلخیز در مجاورت، منافع املاک بیلین لوبکوویچ‌ها را که تا پایان جنگ جهانی اول مالک Zaječice همراه با Bečov بودند، متمرکز کرد. این روستا در اوایل قرن پانزدهم تحت تأثیر حوادث جنگ قرار گرفت و دوباره در طول جنگ سی ساله، زمانی که مانند سایرین در منطقه سوخت، ویران شد و دوباره بازسازی شد.
دکتر. فردریش هافمن
کشف چشمه های نمک تلخ در سال 1717
قرن هجدهم تغییری در ویژگی کشاورزی Zaječice، Bečov، Sedlec، Korozluk و Vtelno ایجاد کرد. در آن زمان، در نزدیکی روستای همجوار Sedlec، در املاک صلیبیون با ستاره سرخ، بالنولوژیست معروف Dr. فردریش هافمن (پزشک شخصی پادشاه پروس) به اصطلاح "آب تلخ". این پزشک که بین سال های 1610 تا 1742 زندگی می کرد، یکی از اولین کسانی بود که اثرات مفید آب های معدنی مختلف را برای بیماری های فردی تشخیص داد و تمام زندگی خود را بر جستجوی چشمه های شفابخش متمرکز کرد.
دکتر. فردریش هافمن عمدتاً در منطقه پودوروسنو هورا، و همچنین در جاهای دیگر، در املاک اسپورکووا در نزدیکی کوکسو نقل مکان کرد و بسیاری از منابع برجسته ما شهرت خود را تا حد زیادی مدیون او هستند. "آب تلخاو در سال 1717 در Zaječice کشف کرد. پزشکان آن زمان نوشیدن آب تلخ را برای از دست دادن اشتها، چاقی، بیماری های معده و کیسه صفرا، بیماری عروق کرونر، بیماری های پوستی و همچنین در نورولوژی توصیه می کردند.
پودر Sedlec توسط شرکت های داروسازی در سراسر جهان تولید می شد
دکتر. فردریش هافمن کشف خود را در سال 1725 در کتابی منتشر کرد «Der zu Sedlitz in Böhmen neu entdeckte bittere purgierende Brunnen»، که علاقه قابل توجهی را برانگیخت، زیرا دکتر. هافمن نمک به دست آمده از تبخیر از این آب را شبیه به تلخ توصیف کرد نمک اپسوم در انگلستان، به طور گسترده ای شناخته شده و مورد توجه قرار گرفته است.
فرانتس آمبروسیوس رویس، بالنولوژیست مهم، پس از آن کتابی به زبان آلمانی در پراگ در سال 1791 منتشر کرد. Das Saidschützer Bitter-Wasser physikal, chemisch und medizinisch beschrieben.
اولین فروشگاه های آب تلخ (1770)
Saidschitzes Mattias Losisches Bitter Wasser
توسعه بهره برداری از چشمه ها قطع شد اتریش-پروس جنگ برای سیلسیا، زمانی که کمک‌های زیاد به واحدهای دشمن در قلمرو موستک و تلاش برای نجات اموال توجه را از تجارت بزرگ‌تر منحرف کرد.
در حدود سال 1770، ماتیاش لوس، اهل زاجچیسه، "آب تلخ" را در زمین خود با تأثیر مفید قابل توجهی کشف کرد، شروع به پمپاژ و توزیع آن کرد. سپس روش تجارت دهقانان در این منطقه بسیار گسترش یافت. این اولین فعالیت معدنی در به اصطلاح "شفت های کشاورز" در منطقه کوه های پاد اوره بود.
ماتیاش لوس خیلی زود از کسب و کار خود شروع به ثروتمند شدن کرد و از درآمد حاصل از فروش "آب تلخ" در اواخر سال 1780 کلیسایی در Zaječice ساخت که آن را وقف کرد. فردیناند کاستیلی.
1781 - پرامنی توسط املاک Lobkovice تصاحب شد
چشمه های «آب تلخ» به یک تأسیسات مهم تبدیل شد. آب در بطری های سنگی توزیع می شد، دستور صلیبی ها بطری های شیشه ای را در صومعه مادر خود در پراگ پر می کردند که در آن زمان نادر بودند. درآمد حاصل از چشمه ها منافع عمارت Lobkovice را متمرکز کرد، در سال 1781 چاه ها ثبت شد، چاه های خصوصی کشاورزان کوچک لغو شد و تنها قوی ترین و ثروتمندترین افراد در مدیریت مانور باقی ماندند. (اتفاقاً امروزه هم با موفقیت از اینها استفاده می شود).
هر چیزی که به آب آسیب می رساند تمیز و حذف شد، به خصوص جریان آب های سطحی. سپس آب تلخ را در بطری های سنگی مارک دار پر می کردند. در آن زمان 23 چاه در زاجچیچه وجود داشت. آب تلخ Zaječická هنگام صادرات با مهر خاصی در پراگ علامت گذاری می شد، زیرا اغلب موضوع تقلبی بود.
تمبری که اصالت آب تلخ Zaječice را تضمین می کند
آب های تلخ از روستاهای اطراف
Wteln Bitterwasser - بسیار نزدیک به روستای Vtelno
همچنین علاقه فزاینده ای به مناطق اطراف برای ثروتی که چشمه های مفید به ارمغان می آورد وجود داشت. در همسایه ها کوروزلوکیکه توسط هله و مندل خریداری شد، چاهی با چشمه آب تلخ حفر کرده و آن را پمپاژ و بیرون می فرستاد و از این طریق به زمین و حیاط ارزش مالی زیادی می داد. آب تلخ نیز به داخل پمپاژ می شد رودولیس در نزدیکی موست در املاک گات کان، و نوشته های تبلیغاتی درباره او از سال 1826 تا جنگ جهانی اول در اینجا منتشر شد.
آب تلخ از نزدیکی Bylan u Mostu نیز گسترش بیشتری را تجربه کرد. اما این آب تلخ واقعی از نوع سولفیت منیزیم نبود، بلکه آب سولفیت منیزیم سدیم بود که از نظر کیفی بدتر و پذیرفتن آن توسط بدن انسان سخت تر است. به دلیل رونویسی آوایی پیچیده کلمه Bylany، آب Bylan انواع نام‌های زیادی داشت: Pillna Bitterwasser، Pülna Bitter Wasser، Püllnauer Bitterwasser، Pillnaer Bitter Wasser و مانند آن.
الف. Ulbrich PILLNAER Bitter wasser
در سال 1820، تاجر A. Ulbrich چشمه ها را اجاره کرد، یک خانه آبگرم در روستا ساخت و شروع به بطری کردن آب دارویی در بطری های اصلی و صادرات آن در مقادیر زیاد کرد. آب معدنی بیلان تا آغاز جنگ جهانی دوم عملاً به سراسر اروپا صادر می شد.
توسعه Zaječice به عنوان یک شهرک آبگرم، ساخت آزمایشگاه
از املاک نمایشگاهی موجود در Zaječice که به خوبی حفظ شده است، مشهود است که این شهرک یک شخصیت آبگرم ایجاد کرده است. مدارک خانه های شماره 12، 10، 14، 1 و 4 می باشد.
آزمایشگاه Zaječické 1900
در اواسط قرن نوزدهم، برخی از املاک شاهد ساخت آپارتمان هایی برای کارگران مزدبگیر با خانواده هایشان بودند. مراقبت از آب تلخ Zaječice بعداً به طور انحصاری توسط املاک Lobkovice انجام شد. برای حمل و نقل آسان تر، آب با تبخیر غلیظ شد و در غلظت موثرتر شد. در نیمه اول قرن نوزدهم، منطقه Zaječice تامین کننده اصلی آب تلخ اروپایی بود.
فروشگاه برند در چین
امروز آب تلخ Zaječické
در حال حاضر، آب تلخ Zaječická و اثرات مفید آن در آسیا، به ویژه در چین بسیار محبوب است، جایی که به دلیل بسته بندی متمایز آبی کبالتی، آن را "نجیب آبی" می نامند. www.sqwater.com.